سیدعلیرضا حسینی در پیشگفتار کتاب «مظلوم‌ترین پیامبر» انگیزه‌ی خود از نگارش این کتاب را اینگونه بیان می‌کند:
بزرگترین ماتم و مصیبت با رحلت بزرگترین موجود عالم هستی ـ بعد از خداوند عزّوجلّ ـ در عالم تحقق یافت.
«أصَبنا بِکَ یا حَبیبَ قُلوبِنا فَما أعظم المُصیبةِ حَیثُ فَقَدناک وَ حَیثُ انقَطَعَ عَنّا الوَحیُ»
امّا آن‌گاه می‌توان به عمق مصیبت جان‌گداز حضرت محمّد بن عبدالله6 پی برد که به شعله‌های آه سوزانی که از قلب مطهّر آن رحمة للعالمین و آن کوه صبر و استقامت زبانه می‌کشد توجه کرد.
این شعله گاه به صورت آیات قرآنی و کلام الهی زبانه می‌کشید:
(وَمَا کَانَ لَکُمْ أَن تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ ...)
«حق ندارید رسول خدا را بیازارید!»
(لَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ آذَوْا مُوسَی)
«مانند آنان که موسی را اذیت می‌کردند نباشید!»
(یَا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنِی وَقَد تَّعْلَمُونَ أَنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُمْ)
«ای مردم چرا مرا می‌آزارید و حال آنکه به‌طور حتم می‌دانید که من فرستاده‌ی خدا به سوی شمایم؟»
و گاه سخنان خودِ وی این شعله را می‌افروخت
«مَا أوذِیَ نَبیٌّ بِمِثلِ مَا أوذیتُ»
«هیچ پیامبری هم‌چون من آزار ندید»
این شعله‌ها قلب هر مسلمان غیوری را آتش می‌زند. همان‌گونه که پس از 1410 سال از افول خورشید تابناک رسالت، هم‌چنان نور هدایتش روز به روز فروزان‌تر می‌گردد، خاطره‌ی داغ رحلت جان‌کاهش قلب پیروانش را می‌فشرد، شعله‌های آه آتشین مظلومیتش بر روح و روان عاشقانش اخگر می‌افکند.
در ایام سوگواری رحلت آن سید کائنات که قلوب همه‌ی مسلمانان را هاله‌ی غم فراگرفته بود، بر آن شدم تا تفسیری بر شعله‌های آه سوزان قلب آن بزرگترین مظلوم عالم بنگارم، اما چون در کنار دریای بی‌کران جفای به سیّد انام قرار گرفتم دیدم، به دشواری می‌توان نمی از یم مصیبت مظلومیت آن سرور را به رشته‌ی تحریر در آورد.
چون با توجه به اعتقاد اهل سنت به عدالت تمامی صحابه‌ی پیامبر اکرم باور این مظلومیت برای آنان مشکل‌تر به نظر می‌رسید، کوشیدیم تا به این مظلومیت از دریچه‌ی آیات قرآنی و منابع معتبر اهل سنت بنگریم.
برای دانلود این کتاب شما می‌توانید به کتابخانهی تراث رجوع کرده و یا بر روی اینجا کلیک کنید.
